
İkinci yarıda girişte bahsini ettiğim takım olma mevzusuna vurgu eden, ders niteliğinde bir basketbol oynandı. Mo Williams kendi standartlarına dönünce, LeBron’un da sendelediği o kritik dakikalarda hep 3. bir el aradı Cleveland. Varejao’dan hücumda bir şeyler yaratması beklenemezdi, haksızlık olurdu. Keza LeBron’un peş peşe soktuğu ve Doc Rivers’a mola aldıran kritik 2 üçlüğün ardından (fark 4’e inmişti) mola dönüşü Brezilyalıyı üst üste iki kez pick and roll'de kullandılar ve Varejao orta mesafeden çemberi bulamadı. Aynı oyunu Jamison üzerinden oynasalardı o rüzgarla anlık da olsa bir ivme yakalanabilirdi. Parker'la birlikte ilk 5'in hücumda işlemeyen diğer parçası Jamison takas faciası olarak tarih kitaplarındaki yerini almıştır. Ekrandaki ikili salondan yükselen ‘’New York Knicks, MSG’’ tezahüratına vurgu ederken acaba Shaq aktif oyunculuk kariyerinin son anlarını yaşadığının farkında mıydı? Shaq’ı KG ile eşleştiren zihniyetin buradan ne çıkarım beklediği ayrı bir tez konusu. Garnett orta mesafeden soktukça bir şeylerin ters gittiği anlaşılmıyor muydu? Mike Brown’un bazı noktalarda farklı stratejiler üretmesi bekleniyordu, bu teorilerin çoğu pratikte çöpe gitti. Rondo’yu elindeki en iyi dış savunmacılardan Delonte West ile durdurma fikri mantıklıydı. Fakat West’in oyunda olduğu dakikalarda Parker da kenara gelince Moon/West ikilisi zaten hali hazırda üretemeyen Cleveland’ın hücum gücünü iyice dibe vurdurdu. İkinci çeyrekte Rondo’yu LeBron’a verdiler ama bu match-up’ta ısrarcı olmadılar. Rondo 21 sayı, 12 asisti hangi arada yaptı merak ediyorum!
LeBron bu kadar gel-git yaşarken, Mo Williams frene basarken ve top kayıpları almış başını giderken Cleveland’ın son 4 dakikaya girene kadar oyunun içinde kalması tarifi namümkün bir basketbol mucizesidir. Farkı yaratansa gününde olmayan asların ve kenarda bekleyen yedek parçaların yaptığı katkılardır. Ne kadar kötü oynarsa oynasın işte Paul Pierce bugünler için var. Rasheed’in can yakan üçlükleri, Tony Allen’ın taraftarı havaya sokan enerjisi tabelaya yansıdığından çok daha fazlasını içermektedir. Doc Rivers sahaya sürseydi Nate Robinson bile katkı yapardı gibi geldi bir ara. Cleveland ise buna karşın yedek bankından sadece 13 sayı bulabildi.
Cleveland, Boston’ı karambole eleseydi play-off’larda kabuğuna çekilen bu oyuncu grubuyla ligin en geniş kadro derinliğine sahip takımlarından Orlando karşısında ne yapardı, onun da ötesinde Lakers’ın karşısına nasıl çıkarlardı, bilmiyorum. Neresinden bakarsanız bakın tünelin ucunda ışık görünmüyordu. Cavs’ın 61-21’lik derecesine bakarsak sanırım istatistikler bize 2. kez yalan söyledi. Kobe-LeBron finali kursaklarda kalırken Celtics’in çıkışı en azından biz basketbol severlere daha keyifli bir konferans finali vaat etmiş görünüyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder